W II RP 3 maja był od 1919 roku dniem wolnym, przeznaczonym na świętowanie rocznicy uchwalenia konstytucji z 1791 roku. Natomiast 11 listopada był dniem roboczym, święto państwowe ustanowiono w tym dniu dopiero w 1937 roku. W trakcie uroczystości 11 listopada na czas obchodów zamykano sklepy i lokale gastronomiczne, zwykle na dwie do trzech godzin. Urzędnicy miejscy kończyli pracę wcześniej lub zwolnieni byli z obowiązków i zobowiązani do udziału w obchodach. Dzień wolny ogłaszano w szkołach, które w całości brały udział w przemarszach i capstrzykach.
W 1928 roku z okazji święta na dachu ratusza przy Rynku – dziś to Dom Rzemiosła, umieszczono daty 1918–1928. Burmistrz polecił wykonać również wizerunek orła, który mocowany był z tej okazji na dachu ratusza i podświetlany. Wykorzystywano go także podczas przedstawień i akademii w sali „Strzelnicy”.
Popularnym zwyczajem w latach 1922-1939 przy okazji obchodów różnych rocznic, a zwłaszcza rocznicy uchwalenia Konstytucji 3 Maja i Święta Niepodległości, było przylepianie na wszystkich szybach w danym budynku specjalnych nalepek. Dochód z ich sprzedaży przekazywany był na różne cele, zwykle na działalność Towarzystwa Czytelni Ludowych. Na przykład przed 3 maja 1925 roku rozprowadzano dwie różne nalepki. Burmistrz polecił zakupić je dla 18 okien ratusza przy Rynku, 25 okien Szkoły Powszechnej oraz 10 okien Wyższej Szkoły Miasta Lublińca. Z okazji Święta Niepodległości 11 listopada w 1928 roku dochód z nalepek przeznaczony był na budowę bursy gimnazjalnej w Lublińcu. Ratusz i inne budynki w czasie uroczystości były iluminowane, początkowo za pomocą specjalnie zabezpieczonych świec zapalanych w oknach, z czasem światłem elektrycznym. Dekorowano je też flagami państwowymi.
W dwudziestoleciu międzywojennym ufundowano także w Lublińcu tablicę pamiątkową. Starosta lubliniecki Franciszek Biolik 11 listopada 1930 roku, gdy świętowano kolejną rocznicę odzyskania niepodległości oraz 10. rocznicę odparcia najazdu bolszewickiego, odsłonił tablicę wmurowaną w ścianę kościoła św. Krzyża. Jej treść była następująca: „Bogu Wszechmogącemu korne dziękczynienia w dziesiątą rocznicę «Cudu nad Wisłą» i świetnemu zwycięstwu narodu w obronie władzy i ojczyzny nad bolszewickim najeźdźcą na polach Mazowsza pod rozkazami Marszałka Józefa Piłsudskiego naczelnego wodza i budowniczego Odrodzonej Polski”. Los tej tablicy po 1939 roku pozostaje nieznany.
Zamieszczone fotografie ilustrują Święto Niepodległości w Lublińcu w 1928 i 1938 roku. Na pierwszej z nich widać przemówienie starosty lublinieckiego Józefa Zaleskiego na miejscu budowy bursy gimnazjalnej Gimnazjum Państwowego im. Adama Mickiewicza w Lublińcu. Relację z tej uroczystości zamieściła śląska prasa.
Zdjęcie z 1938 roku przedstawia trybunę honorową przed ratuszem przy ulicy Paderewskiego oraz defiladę 74 Górnośląskiego pułku piechoty. Na trybunie pierwszy od lewej strony stoi burmistrz miasta Robert Skop, a na koniu jedzie major Józef Pelc. W latach wcześniejszych trybunę ustawiano przy ulicy Powstańców (dziś Plebiscytowa), obok kościoła ewangelickiego, i tam odbierano defilady.
