Spominom pjyrszy dziyń szkoły, a zdo mi śe łotym trocha naszryftać, korći mje ciutka ku tymu. Kejśik przidzie tyn cos, na kożdego małego sroły, a symje bouł, prziznom śe konsek małego gizda. A dyć we tyn ponoś pjykny cos, kaj hefty, kaj filok, kaj ksiońszka a brotdoza tsza bydzie do pukeltaśie wrazić. We tyn cos, mje bouło rzadnie, licho, bebech mje boloł, jerona tus to gibko prziszło dzist. Pjerzinie do szkoły tsza tyrać, dzi synek sole a drap dyć rehtor na cia ceko. Ze srogim żolym wyciongłech moj szlojder ze kabzy, pora guzoli, śtyry kapsle, pitwok na kamjyniu brusony – coch niym strugoł łutki, żaglowki ze kory, szpicowoł sztszały do łuka, a schowołech te przidatne mi klamory na placu wele hlywika, kole hażla we sztaplu. Ach genau kukoł coby żodyn pjeron niy widziouł kaj jo je howja, szkoloż symje mo być podajom, jerona fto to sztszimje a kiery pokopi, śe durch dziwują – mom niygiżdzić, mom nikyj śe niy smykać, mom śe po rzycce niyszlajać, mom bydz sztabilny synek, a gańby do dom niy przinoś, bo hybow nachytos, mi durch padali.. Jus po hasiokach lotać niyśmja, bo tsza śe ucyć a szkolić, ujek mi padoł sztudynt symje bydzie. Inksi skisztego sie radują, a joch niy rod do tyj szkoły cis. Dostołech wjelgachno szklonco ze cicidełek, słonacono sklyjono cuzamyn do kupy – tyta szpicato na spotku. Na ta tyta bombonow smakach mjoł, yino łona mi śe naprowdy zdała, szkoła mi śe niy zdała, niy cygania. Tusz do tyj srogi tyty wraziyli mi szkloki, kopalnioki, wafle, makrony, gymboklyjki – krowki, gumowe miśki s rajchu, kodzaki-lizoki i rozmajte duperele.
Tus-z tradycjo tyty, tytki bombonow jako geszynk dlo naszych szkoloży, kierzy pjyrszy ros do szkoły szli, przikludzioła śe ze Niymjec, na nasz ciaciany Ślońsk richtig downo, podug notowanio szryfciorzy, ta tradycyjo wziyna śe kańś ponoś ze fajnych ksiońżek dlo bajtli, ło tytkacha i taśiach fol maszkytow, szryftali jus we Turyńskym brzimje, lesie, kańś hnet wele 1801 roka, ponoć tys-z we Jenie 1817 a ciutecka puzni we Dreźnie 1820, nadowajom ucone, wedle tezy a mniymanio ”Centauwa” ta tradycyjo nabrauła szfungu dziynki ksiońszce dlo dziecek ze 1859 roka. We ksiońszce ło titlu, tytule „Cukrowo tyta dlo bajtli, kerzy pjyrszy ros do szkoły poszli” Moritza Hegera je we tyj ksiońszce je naszryftane, hań kańś we kożdyj szkolnyj pywnice, mocie wjedzieć, rośnie take ekstra fajńiste dzewo, na tym stromje wiszom tytki ze bombonami- a, yjno dlo blank sztabilnych a dobrze uchowanych, grzecznych szkoloży. To na tyla ło tytkach bonbonow, styknie sam pra..
Pozdrowjom, bjercie śe wszyjsko poleku a dejcie śe pozór na utopka. Hofcie śe zdrowo