Na podzim watrko robi śe ćma. Podzim po polsku – Jesień. Na podzim toć przeceście jus merkli pra, unos we zogrudku, rozwechtowoł wjater, asty na stromach, na dzewach kolybje liścioma, liścia furgajom hań a nazot, tańcujom asty, lebjody, habiny. Kejbych ńy ujrzouł tobych niy uwejrzouł, ciapraka, maras, ducki, fucki ciaplate śe porobjyły, bajorka, śzlam na kożdyj ece. Musis poleku se dreptać, a dać pozur, se dosia padom cobyś ńy ujechoł. Szłapy a gyry poradzom śe wartko pomotlać, tsza zworzać we tych harbołach, szkurbołach i poleku dreptać. Mom je ekstra na plac przirychtowane stoć wele dzwjyrzy. Je maras, na rzić idzie wartko klapnonć, ujechać. Na podzim rompluje wjater, dycko fucy gizd pjeroński rozbuchany sycy mi kole uszu. Juzaś fuko łoszkliwjec. Cuja tyn chłod, drap śe uwijom. Wszyndy dmucho, ćiungym zima rządzi. Wjater ze srogym szwungym, pjerzin, rompluje po dzwjyrzach aji łoknach. Dyć dej se jus pokouj padom. Rozbestwjony gizdzie mi sam wyjes, hucy po śyńiach, antryjach, ajńfartach, wrotach. Fortki kwicom zarościałe, juzaś kropi dysc mźi, kajyino śe do wlazuje. Sztachytki, zyrtki na potach klekocom, sztyrkoto dachowka na szopje, gwizdo durch we szpary. Pinko se melodyjo kiero, yjno na podzim je nom znano, forszteluja se keby tyn gizd kcioł na gwołt nom do chaupy śe wkludzić, no ale mom dzwjyrza zdatne wszyjsko szczimac, aji akuratnie zaryglowane, dobrze łgacone. Niydom mu wlyś ani do antryju. Byłech pora minut na śwjyżym lufcie, śzpacerować ze psoma. Łod lot mom owerol, wom padom, lubja se go łoblykać, tyn łówerol ze kapucom. Kapuca bjera, nałonaca, nakludza na moja bania imi niyma zima. Dyć we tako pora roku, niy dziwota, ziombi po kostyrach, ubakanych gnotach aji bolawych knochach. Dugoch niy łaziył po mrzawych łońskich polach, boch zacon dygotać, ich zacon trocha kucać. Zys ryma poradzis wartko chycić, niy tsza mi rymy, a wom wcale. Stale chorobska nos nynkajom pra.. Tuos gibkoch do dom potyroł. Inacyj pedzieć po naszymu piździ fest na podzim we tyn mrawy, markotny cos, robi śe wartko ćma… pra.. Tako je prowda, wjater tyn djosecki popśniołek, rajcuje, wicher go spomogo, wynokwiajom łoba hopssztosy, fukajom na luzie rozfechtowani. Plery mi przewjoło niy dziwota, tuos natura na podzim mo inkszo inkszoś bych pedzioł, ino tylicka stego momy, zmorsniynte licka. Dyć wjycie mje je żol gadziny, co na podzim na namoconych morgach śe poniywjyrać, szlajać, sznupać, grzebać, kopać za futrym musi. Na podzim niyma fajnie na placu, ptoki śe po kszokach, barzołach, brzimach pochowały. Łod casu do casu klara zyrknie jednym niymrawym łokym ze ciymno-śiwo-modrawego nieba a szynknie kapecka nadzieji, po łoknach śwjyci, szklom śe szyby. Klara blynduje mało chkwilecka po ślypjach. Rraduja śe na pora minut tym luksusym. Moje winkle gymby som uśmione. Kowol by bouł rod a dojrzołby podkowa na mojym wizarzu. Cus ci śe ubździało myśloł by fto, co niykiery a dziwowoł niyftory, a dyć ja, jo jak jo pra, ńy śmja wynokwjać, ale fulom pra? Aji wjerza, niyros tsza fulać coby nom ulżyło, aji możno lubja se pofulać, toć wjerza FULOZOFYM łostana, fto wjy pra? Nic mi sie niy ubździało, na łosprawjanie mi śe dycko zebrało, tus łosprawjom rajno prowda. Pisa, szkryflom, szkryftom, szrajbuja.. Hicy niyma, jus je weg. Joch je rod boch w doma, hajcujymy po leku cyntralnym, szporujymy, kajśe yjno do. Wjycie ich śe rozfechtowoł tymi memorałoma ło „Podzimju” bo niykaj niy idzie inacyj. Wom padom.. Pozdrowjom..
