Pjeronie tyn cas mi sam drapko ślecioł, witom wos przociele naszyj godki, nasz śloński pjeron, kejsik mi tyn „Pjeron” niydowouł pokoj, ich musiouł posznupać na jego tymat.
Pjeroun, Perun, Pjeron, Pieron – toć mocie wiedzieć mitologiczny boszek, boźik, ponoś blank srogi herszt staroantycznych casow, bosżek kiery mjoł, mocie wjedzieć, plac we słowjańskij kulturze. Ponoś łod burzy, a pjeronow – we mitologi słowjan szryftajom.
Pjeron – Bóg pjorunów, Перун, Perun, Pjeroun. Pieron Jednym ze nojsrogszych boszkow pra Ślonzokow bouł tyn pjeroński Pjeroun, przod znany jako boszek sgorszonego nieba. Antyczno wjara we Pjerouna łostawjouła kupa śladow we rozmajtych mjanach a nazwach np. ludzi, mjesc , gor, a nawet flancow. Podciepna wom sam przykłod „cum bajszpil”: flanca Perunika (irys), zwano Bogišą (božja biljka), tus-z mjanowali jaa, flancom Ponboucka, flancom Bozi. A tu sam pora mjescowości kere wykludzajom śe ze Pjerouna: Perunac, Perunov Brijeg (Banja Luka), Prenj, Pernik (Bułgaryjo). Niystyknie mi tukej placu na szryftanie wszyjskego tus-z niybyda dali wynkwjoł pra.
Dyć tyn bosżek Perun, Pjeroun to je „ szlak” zys niykej padali sgorszone ludki na sia, niych će Pjeroun trefi, abo – szlak trefi. Pjeroun go trefjył, inacyj pedzieć szlak go trefjyuł. We kontekście indoeuropejskym Perun, Pjeroun je poduk jednyj mjary traktowany ze połnocnogermańskym Thor-ym (kierego muter, mamulka mjanuje śe Fjörgyn) abo południowogermański Donar, grecki Zeus, litewski a staropruski Perkunas, łotewski Perkonow a indyjski Indrze. Jako srogi bog nieba – bouł tyn Pjeroun hersztym, szlagu blyskawic, hersztym grzmotow, tyn pjeroun mjoł tyla pary, tus-z kuloł se we niebje beckoma po piwje. Wtyncos fest romplowoł, a na źiymi zdowało śe ludkom, toć przeca kańś grzmi – na wjyrchu padali. Kierego symbolym zowdy bouła < ciupaga, kranc ze merty a dymbowe liśćo. Wedle tradycje, mitologji, trefjali, napotykali śe, przyndy a dycki łod zowdy ludki, hań furt wele brzimu a podle blank starymi dymboma, przyndy fajerowali te praludki, zocnie mjano Pjerouna. Sam kole fest srogich dymbowych stromow, podug pradownyj tradycyji łostawiali, mocie wjwdzieć tukej – geszynki dlo Pjerona.
A po porowdzie pedzieć mi sam ło ślońske pomstowanie lyźie, loce. sam wom pora pocisna< Pjeroun djosecki – gizd pjerouński – pjerouński lomp – pjeroun łognisty – do pjerouna kandego – pjeroun pjerouński – pjerońuski maszkytnik – pjerouński hahor, mamleas pjerouński – śpik pjerouński – pjerońsko klachula – pjeroński miglanc – pjeroński icek abo miglanc itp werysjo łagodno we pomstowaniu < pjerzinie, pjerniku.
Pozdrowjom wos pjerońsko…
