Ludomir Krywieńczyk urodził się 4 sierpnia 1891r. w Chojnikach (obw. Homelski – obecnie Białoruś) w rodzinie Michała i Malwiny z Sadowskich.
Niewiele wiadomo o latach młodzieńczych Ludomira. Na pewno ukończył szkołę wiejską – najprawdopodobniej w Chojnikach (w Rosji, gdzie dorastał Ludomir – szkoła nie była obowiązkowa), a następnie 6 klas gimnazjum (możliwe że było to gimnazjum handlowe Homelu, lub Czernichowie) – gdzie uczył się na przyszłego buchaltera (księgowego).
W 1916r. ukończył półroczny kurs podoficerski w szkole chorążych w Żytomierzu, być może, na co wskazuje wpis w dokumentach – w wojski rosyjskim służył już od 1912r. Najprawdopodobniej brał udział w walkach za Zachodzie Europy. Z armii rosyjskiej zwolniony został pod koniec grudnia 1918r.
W 1916r. ożenił się z Marią z domu Kleczkowską. Państwu Krywieńczykom – rok później, urodziła się córka – Janina.
Druga od lewej – siedzi Maria Krywieńczykowa,
żona Ludomira – nauczycielka w Lublińcu (1923r.)
Początkowo państwo Krywieńczykowie mieszkali w okolicach Homla (być może w Chojnikach), by w 1921r. przeprowadzić się do Łunińca. W tym czasie Ludomir wstąpił do Wojska Polskiego. Początkowo (przez miesiąc od lipca do sierpnia 1920r) służył w Batalionie Zapasowym 21 pp – jako dowódca plutonu w stopniu podporucznika piechoty, następnie został przeniesiony do Warszawy – gdzie ukończył przeszkolenie w szkole podchorążych. Od października 1920r. do października 1921r. służył w 4 Pułku Strzelców Podhalańskich – dowodząc kolejno: kompanią, plutonem i znów kompanią (pw). Najprawdopodobniej od zimy 1921r. stacjonował wraz z pułkiem w Cieszynie.
Jesienią 1921r. Krywieńczyk zdecydował, że swoją przyszłość zwiąże ze Strażą Celną (później Strażą Graniczną). Uczy się w Zambrowie – gdzie uzyskuje stopień podkomisarza SC i od stycznia do kwietnia 1922r. szkoli młodych adeptów w Szkole Straży Celnej w Cieszynie. Następnie pracuje jako referent Oddziale Celnym Wydziału Skarbowego w Mysłowicach, by 16 czerwca 1922r. pojawić się w Lublińcu i wkrótce objąć kierownictwo Komisariatu Straży Celnej Południe w Lublińcu. Komisariat prowadził przez 2 lata do lutego 1924r. zaś przez kolejne 4 lata był kierownikiem Komisariatu Straży Celnej Północ także w Lublińcu (podlegającym Inspektoratowi Celnemu w Tarnowskich Górach). Gdy w 1928r. nastąpiła reforma Straży Celnej – w efekcie, której powstała Straż Graniczna – Krywieńczyk objął kierownictwo Komisariatu SG w Lublińcu podlegający Śląskiemu Inspektoratowi Okręgowemu SG w Katowicach.
W czerwcu 1929r. Ludomir Krywieńczyk został awansowany na Podkomisarza SG, a rok później przeniesiony do Cieszyna na stanowisko oficera wywiadowczego w Inspektoracie Granicznym (jego miejsce w Lublińcu objął Władysław Matuszewski), być może stało się tak ze względu na konflikt z władzami miasta Lublińca w jaki popadł Krywieńczyk – stając w obronie zwolnionej ze szkoły żony – Marii (z powodu przepisu, który zabraniał mężatkom uczyć w szkole).
Kolejne lata do marca 1934r. musiały być ciężkie w życiu Krywieńczyka. Delegowany do Królewskiej Huty – także na stanowisko oficera wywiadowczego w lutym 1933r. rozwiódł się z żoną. Latem 1933r. został przeniesiony w stan nieczynny, zaś w marcu 1934 – w stan spoczynku.
Za służbę w Straży Celnej a następnie w Straży Granicznej – został nagrodzony Srebrnym Krzyżem Zasługi (1930r), oraz Odznaką Pamiątkową SG (1930r).
Odznaka Pamiątkowa SG
Po przeniesieniu w stan spoczynku najprawdopodobniej zamieszkał w Katowicach, gdzie pracował jako referent prawno-podatkowy Izby Rzemieślniczej w Katowicach.
Latem 1939r. 48-letni Krywieńczyk został zmobilizowany i skierowany do Lublińca, gdzie objął dowództwo nad plutonem SG „Lubliniec”, złożonym z rezerwistów 27 pp i 74Gpp, mającym być wsparciem dla lublinieckiej Straży Granicznej. 1 września 1939r. oddział pod dowództwem Krywieńczyka wspierał III pluton 74 Gpp – dowodzony przez ppor Łaszka gdzie na jego prawym skrzydle wzdłuż drogi z Krupskiego Młyna do Lublińca miał prowadzić działania opóźniające. W trakcie walk – w okolicy skrzyżowania szos z Lublińca na Krupski Młyn i Kokotek – zginął jeden z żołnierzy plutonu.
Następnie dowodzony przez porucznika Krywieńczyka oddział wycofał się na punkt zborny, który znajdował się na terenie rzeźni miejskiej w Lublińcu.
Polski karabin przeciwpancerny wz. 35 Ur
w taki karabin wyposażony był pluton SG dowodzony przez Krywieńczyka
– zdjęcie poglądowe
Tutaj ślad się urywa i pojawia się w Bródku (nieopodal Łabuni), gdzie porucznik Ludomir Krywieńczyk ginie podczas bitwy pod Cześnikami stoczonej w dniach 21-22 września 1939r., kiedy to 39 Dywizja Piechoty (rezerwowa) nieopodal wsi Cześniki, starła się z niemiecką 4 Dywizją Lekką oraz 27 Dywizją Piechoty z 14 Armii Niemieckiej i zostaje pochowany na cmentarzu w Łabuniach.
Ludomir Krywieńczyk był autorem wielu opracowań zarówno z zakresu ustawodawstwa dotyczącego celników, żołnierzy czy podatków. Wydał i opracował: „Zbiór ustaw, rozporządzeń i tymczasowych przepisów obowiązujących straż celną pełniącą ochronę północnych, zachodnich i południowych granic Rzeczyp. Polskiej” (1926r), „Prawo uposażeniowe funkcjonarjuszów państwowych i wojska, sędziów i prokuratorów” (1926r), „Powszechny obowiązek służby wojskowej oraz zbiór postanowień w sprawach wojskowych. Zbiór ustaw i rozporządzeń” (1927r), „Ulgi w spłacie zaległości podatkowych: zbiór ustaw i rozporządzeń” (1935r), Biegli i świadkowie w postępowaniu wymiarowem i odwoławczem (1936r.)
Pierwsze strony opracowań Ludomira Krywieńczyka
Na podstawie:
Archiwum Straży Granicznej w Szczecinie
Adam Kurus – Oddział Wydzielony „Lubliniec”
Archiwum Państwowe w Katowicach