Wśród pamiątek po dziadku, Zenonie Zbączyniaku, znalazłem jego Pamiątkę Pierwszej Komunii Świętej z 1934r. – podpisaną przez ówczesnego wikarego parafii św. Mikołaja: ks. Feliksa Sołtysiaka. Feliks Sołtysiak urodził się urodził się 15.10.1902r. w Słomnie (Wielkopolska). 23 czerwca 1929r. przyjął święcenia kapłańskie w Katowicach. Nim trafił w 26 sierpnia 1933r. do Lublińca – pracował w Tychach i Katowicach Bogucicach. Będąc w Lublińcu – złożył pracę, a wraz z nią egzaminy proboszczowskie. Był katechetą szkolnym, między innymi w Publicznej Szkole Dokształcającej Zawodowej. Ksiądz Feliks był odpowiedzialny też za pierwsze numery „Tygodnika Parafii Lublinieckiej”. W 1936r. został przeniesiony do Ustronia (istnieje również informacja, że w 1935r. oddelegowany został do Siemianowic do parafii pw. św Antoniego). Zaś w 1937r. został administratorem – Parafii Wszystkich Świętych w Górkach Wielkich. 13 kwietnia 1940 został aresztowany przez Gestapo. Więziony w Sosnowcu(w byłej fabryce Schöena), następnie przewieziony do KL Dachau, skąd trafił do KL Gusen i znów do KL Dachau – nr. obozowy 22020 – z którego wyszedł dopiero po wyzwoleniu obozu w 1945r. przez amerykańskich żołnierzy. Nie wrócił do Polski – posługiwał we Francji (okolice Nancy) Polakom, którzy tam się osiedlili. W 1971 otrzymał funkcję dziekana dla Polonii na Wschodnią Francję. Do Polski wrócił po przejściu na emeryturę w 1978r. Zmarł 10 lutego 1981r. w Poznaniu. Został pochowany w Tarnowie Podgórnym.
