Górka zwana Liberką, lub Liberą – a znajdująca się przy skrzyżowaniu ulicy Sokoła i Karola Szaforza – dawniej wyższa i sięgająca po Lublinicę – była jednym z ulubionych miejsc, gdzie Lubliniczanie – zjeżdżali na sankach, nartach i „bele czym”:) Tak to miejsce wspomina pan Otton Olczyk: „Zjyżdżołech z niyj na wszystkim, na trzewikach, tornistrze, sankach, nartach i łyżwach, a czasym na rzici. Na środku była wielko ślizgawka z lodu no i mini skocznia tyż. Kiery niy poradził podyjść z dołu pod góra, to mioł wejście awaryjne, bo szło podyść tom ścieżkom co do dzisiej jest bo była posypano hasiym”, a pani Danuta Knopik dodaje: „Pan Liberka posypywal górkę popiołem, ale my i tak dawaliśmy radę i do późna spędzaliśmy tam czas”.
Górka Liberka – widok współczesny
Górka swą nazwę zawdzięcza tym, że należała do rodziny Liberków, Franciszka i Marii, którzy zamieszkiwali w budynku przyległym do górki – po stronie prawej idąc w górę drogi. Pochodzili z Olesna. I do Lublińca przybyli w latach 20-tych. Dom, w którym mieszkali został rozebrany w 2006r. Jak wspomina pan Andrzej Jerominek: „Maria Liberka zabierała swoje wnuki na górkę, m.in. moją mamę i razem z nimi z niej zjeżdżała ubrana w śląski strój chłopski„.
Liberkowie przyjechali do Lublińca w 1921r. po decyzji Rady Ambasadorów w Paryżu, która Olesno przyznawała Niemcom. Wraz z Franciszkiem i Marią Liberek, do Lublińca przeprowadzili się – jego brat – Wojciech Liberek z żoną Józefą Liberkową, którzy zamieszkali przy ulicy Oświęcimskiej.