Friedrich Dionysius von Jeanneret Beaufort (właściwie – Denis Scipio Frans Frederic) – urodził się 14 marca 1717 w Chateau de Grandson (nad jeziorem Neuchâtel) w Szwajcarii. Jego ojcem był Denis Francois von Jeanneret Beaufort.
Chateau de Grandsonw połowie XVIII wieku
Friedrich swoje życie związał z armią pruską. Był uczestnikiem wojen śląskich – służąc najpierw w stopniu kapitana w 6 pułku huzarów hrabiego von Hoditz, a następnie w stopniu majora w 7 pułku huzarów Pawła Malachowskiego. Zaś armię opuścił w 1767r w stopniu oberstleutnanta.
Husarzy – po lewej 6 pułku, po prawej 7 pułku,
w obu służył Friedrich von Jeanneret
W 1755 ożenił się z Elisabeth Henriette Therese von Wilczek (Welczek). W tym samym roku rodzi mu się córka – Carolina (Chartlotta) Barbara.
W 1766r. jego żona zostaje właścicielką Starych Tarnowic. W momencie śmierci – dwa lata później (14.09.1768) jest panią także na Szombierkach i w Orzegowie. Do tego jej własnością jest kopalnia odkrywkowa „Król Dawid” w Goduli. Po śmierci żony w spadku dobra te otrzymuje Friedrich jednak nie na długo, bowiem w 1774r. przepisuje je – jako wiano swojemu jedynemu dziecku – córce Carolinie Barbarze.
Pałac w Szombierkach, który był własnością rodziny Jeanneret
Rok po śmierci pierwszej żony w 1769r. Jeanneret żeni się po raz drugi, tym razem jego wybranką jest pochodząca z Zauditz (Sudice) – Engelberta Antonia Maria Freiin Henn von Henneberg.
W 1780r. Friedrich Dionysius von Jeanneret Beaufort (opisywany jako Herr Jeanneret) nabywa Molną. Zaś rok później w 1781r. kupuje od Feliksa von Stumera dobra lublinieckie. W jego skład wchodzą wówczas Lubliniec, oraz Bogdala, Draliny, Glinica, Jawornica, Kośmidry, Lubecko, Lisowice, Pietraszów, Steblów, Zborowskie, Pludry i Łagiewniki Wielkie. Dodatkowo posiada jeszcze Kochanowice, Taninę, Ciasne i Jeżową.
Zamek lubliniecki wg. Friedricha Bernharda Wernhera – XVIII wiek
Mocno angażuje się w budowę lub dokończenie budowy wielkich pieców i hut, a także kopalni na tym terenie. W tym czasie, za jego przyczyną powstają kopalnia żelaza w Koloni Lisów, huty w Brzegach i Stasiowym (przysiółki Zborowskiego), fryszernia w Lisowie, czy Taninie. Zaś na cześć Jeannereta – powstaje folwark Dionisen (dzisiaj część Kochanowic – Bizja).
Niestety energii i pieniędzy starczyło Jeanneretowi do 1783r. kiedy to część dominium lublinieckiego wraz z zamkiem sprzedał Franciszkowi Grotowskiemu, zaś drugą część Rudolfowi von Blacha.
Friedrich Dionysius von Jeanneret Beaufort zmarł 1791 w wieku 73 lat Szombierkach (zapewne w zamku swojej córki Caroliny).
Jest prawdopodobne, że Friedrich von Jeanneret miał jeszcze syna. Był nim urodzony w 1764r. Ferdinand Wilhelm von Jeanneret, który już w wieku 15 lat – w 1779r. wstąpił na armii pruskiej, podążając w ślady ojca. Początkowo służył w pułku husarskim von Wernera. W grudniu 1790 w Bytomiu wziął ślub z Karoliną von Tzelinską (w 1824r. wziął z nią rozwód). W czasie wojen z rewolucyjną Francją był adiutantem Friedricha Ludwig Hohenlohe-Ingelfingen (późniejszego właściciela Koszęcina).
Friedrich Ludwig zu Hohenlohe-Ingelfingen,
u którego podczas wojen z rewolucyjną Francją,
Ferdinand Von Jeanneret był adiutantem
Brał udział w tłumieniu powstania wielkopolskiego w 1794r., które wybuchło na terenach Wielkopolski, a było inspirowane insurekcją kościuszkowską. Był uczestnikiem wojen napoleońskich, podczas których dosłużył się stopnia generalmajora (1813r).
Zwycięska dla Armii Północnej, w skład której wchodziły wojska pruskie,
Bitwa pod Dennewitz nad wojskami napoleońskimi (1813),
w której brał udział Ferdinand von Jeanneret brał udział
Wielokrotnie odznaczany przez króla pruskiego – Fryderyka Wilhelma III. Ferdinand von Jeanneret zmarł bezpotomnie w Gorzowie Wielkopolskim w 1828r.
Na podstawie:
Szlachta na Górnym Śląsku – Aleksander Leszczyna
Encyklopedia ziemi oleskiej i lublinieckiej – Grzegorz Szyniec
Lubliniec z dziejów miasta na Górnym Śląsku – Jan Fikus
Wikipedia
https://www.genealogieonline.nl/west-europese-adel/I348594.php
http://www.christoph-www.de/ausgabe/39/ofb3k17930.html