Wiele wskazuje, że w lublinieckim kościele pw. św. Mikołaja w 1769r. za sprawą ówczesnego proboszcza Erazma Saychtera zamontowano drogę krzyżową – składającą się z 14 obrazów. Być może obrazy były starsze – gdyż już 13 lat później kolejny proboszcz ks. Józef Michał Potempa zapłacił za naprawę ram, w których obrazy się znajdowały.
Obrazy drogi krzyżowej pod chórem w 1931r.
W 1931r. przypadał jubileusz 25-lecia kapłaństwa proboszcza parafii – księdza Józefa Dwuceta. Parafianie z tej okazji ufundowali do kościoła 14 gipsowych stacji krzyżowych, tym samym dotychczasową drogę krzyżową schowano.
Stacje drogi krzyżowej – widok współczesny
W tym samym czasie odległym Kodniu (zwanym Częstochową Podlasia) – Misjonarze Oblaci kończyli Kalwarię przylegającą do sanktuarium – w miejscu dawnego zamku Sapiehów. Usypano kopiec – na którym stanął wysoki krzyż, w piwnicach zbrojowni umieszczono umieszczono rzeźby Matki Bożej Bolesnej z martwym ciałem Syna oraz Pana Jezusa, leżącego w grobie. 5 maja 1931r. Kalwaria została poświęcona. Brakowało tylko stacji drogi krzyżowej.
Kodeń, lata 30te
Superiorem i proboszczem w placówce Ojców Oblatów w Kodniu był od 1929r. ojciec Paweł Kulawy, którego brat ojciec Jan Kulawy był pierwszym superiorem w lublinieckim klasztorze. To właśnie o. Jan Kulawy zwrócił się z prośbą do ks. Dwuceta o podarowanie „starych” obrazów drogi krzyżowej dla powstałej Kalwarii w sanktuarium w Kodniu. Zarówno proboszcz jak i Rada Parafialna wyrazili zgodę, podobnie jak konserwator zabytków T. Dobrowolski.
Lubliniec 1923r. – trzej bracia Kulawy, od lewej: Jan, Wojciech, Paweł
4 czerwca 1933, obrazy przybyły koleją do Kodnia. Kronikarz oblacki w Kodniu zanotował: „[…] w sobotę popołudniu odprawiliśmy wielką Drogę Krzyżowa na Kalwarii. Złożyło się tak dobrze, że właśnie tegoż dnia rano nadeszły koleją wielkie obrazy czternastu stacyj, podarunek ks. proboszcza Dwuceta z Lublińca i jego parafii w czem pośredniczył życzliwy zawsze o. Teofil Nandzik.” Obrazy musiały być już w złym stanie bowiem w 1936r. zostały poddane odświeżeniu przez brata Feliksa Śmigielskiego.
Stacje drogi krzyżowej przywiezione do Kodnia z Lublińca
– widok współczesny
Kalwaria kodeńska do 1939r. została jeszcze rozszerzona Grotę Konania, Ogrójec i trzynawową kaplicę otwartą, pw. Świętej Rodziny, z płaskorzeźbami i figurami dłuta Wojciecha Durka. Kalwaria przyciągała wiernych i stała się żywym miejscem kultu.
Kaplica Kalwarii Kodeńskiej
Lublinieckie obrazy drogi krzyżowej przez wiele lat, w sezonie od maja do września, znajdowały się na zewnątrz kościoła. Dopiero w 1977r. rzeźbiarz Tadeusz Niewiadomski wyrzeźbił w drewnie figury Drogi Krzyżowej. Zaś obrazy Drogi Krzyżowej, ustawiane były już tylko na odpusty opodal, wokół kościoła, prowadząc pod wysoki krzyż, na szczyt Golgoty.
Figury Drogi Krzyżowej
wykonane w latach 70-tych przez Tadeusza Niewiadomskiego w Kodnie
Obecnie obrazy Drogi Krzyżowej (lublinieckie) znajdują się w kościele pw. św. Ducha w Kodniu. Ich renowację przez wiele lat prowadził prof. Edward Tarkowski wraz z małżonką.
Obrazy drogi krzyżowej w kościele pw. św Ducha
Na podstawie:
Siedem Wieków Fary w Lublińcu – Jan Fikus
O. Michał Hadrich OMI
https://oblaci.pl/2020/08/01/koden-historia-powierzenia-oblatom-czestochowy-podlasia/
FotoPolska
https://koden.com.pl/
https://www.transportpowiat.pl/kosciol-pw-sw-mikolaja-n190.html