Wto to boł Bebok? Bebok to potwór, kiery umiłowoł pieronym bajtle. Boł to mały kudłaty stworek z kijym w jednym rynku a workiym w drugim, kaj wciepowoł rojbrów. Czasym tym kijym loł ich tyż po żici. Mioł wielgie, łokropnie wielgie łoczy. Bebok chowoł się i pokazywoł po ćmoku nawet we izbie, kaj bajtle spały. Możno go boło jeszcze spotkać we pewnicy, laubie, na strychu abo we chlywiku, bo miyszkoł kole chałpy. Downiyj godali: „uwożej, bo Bebok sam przyndzie i cie weźnie”. Kożdy synek i dziołcha boły wtynczos aby bez ta chwila grzecni. Tak po prowdzie, kożdy bajtel wyobrożoł se Beboka po swojymu. Tak, co niy bardzo wiadomo, jak łon wyglondo. W kulturze przyjoł się wizerunek beboka z dugimi kudłami, kiery mo w gymbie łostre zymby. Czasym mioł i kopyta, którymi stukoł po zoli jak kajś szoł. Bebok mioł wierza kole metra wysokości ale niektórzy godali, co może być mniyjszy abo i wiynkszy. Nojgorsze, co kożdy bajtel ze strachu pamiyntoł łod razu, to boły te jego wielgie, przerażajonce łoczy. Ja, ino wtóry mioł je wiynksze, pra? Bebok, czy tyn bejtel? Tego żodyn nie wiy:) Bebok mioł wahować coby żodyn gizd i rojber niy smykoł się bele kaj po chlywie abo we szopie, kaj móg cosik napochać. A Wos Fatry abo Starziki, straszoły kiedyś Bebokiym? Jak co, to rynka na wiyrch.
„Na grziby” – akwarela Grzegorz Chudy. W tle nasz lubliniecki kościółek św. Anny