Smolarnia – wytopianie z kory brzozowej dziegciu jak przed wiekami w Lasach Tarnowsko Lublinieckich – rekonstrukcja.
Tu bydzie spływać maź
Zdarto, cieńko kora dowo się do glinianego gorka, z otworym w spodzie. Trzeba doć kora i zatkać deklym i dać na małe naczynie ceramiczne umieszczone w dołku. Wszystko oblepić gliną i na wiyrchu zrobić fojerka i tak chajcować 3 godziny.
Naczynia oblepiomy gliną i na wiyrchu fajerka
W tym czasie śmiyra spływo do małego naczynia. Brunatna cuchnąca maź od kilkunastu wieków używano do konserwacji drewna, skór, smarowania piastów, kół drewnianych, mocowania grotów do strzał.
Dziegc – bruatno smierdzonco maź
Ludzi wyrabiających dziegć nazywano smiyrusami i mieszkali w lesie, a wioska nazywali Smolna Buda – przysiłóek Piosku blisko Lubszy. Kiedyś tam mieszkałem i natrafiłem na sporo śladów. W tej chałupie miyszkali smolarze -śmiyrusy -kurzoki.
Autor tekstu i zdjęć: Czesław Tyrol