Tadeusz Stanisław Konasiewicz urodził się 4 czerwca 1897r. w Sokalu w rodzinie w domu Piotra i Marii Konasiewicz (z d. Wojewodka). Jego siostrą była Michalina Konasiewiczówna (nauczycielka Szkoły Powszechnej w Lublińcu). W listopadzie 1918r. zaciągnął się do Wojska Polskiego. Brał udział w wojnie polsko-bolszewickiej 1919-1920 – wraz z 4 pułkiem Strzelców Karpackich w stopniu podporucznika.
Po wojnie służył w nowo powstałym 74 Pułku Piechoty w stopniu porucznika. Wraz z pułkiem wmaszerował do Lublińca w 1922r. 15 sierpnia 1924r. został awansowany do stopnia kapitana. W jednostce – pełnił między innymi funkcję dowódcy kompanii.
Dyplom za zajęcie I miejsce w zawodach strzeleckich
dla kapitana Tadeusza Konasiewicza
W latach 30-tych został przeniesiony 4 Pułku Piechoty Legionów w Kielcach, gdzie pełnił różne funkcje. Był miedzy innymi komendantem obwodowym PW w 4 obwodzie Przysposobienia Wojskowego „Kielce”.
Tadeusz Stanisław Konasiewicz
Bierze udział w wojnie obronnej 1939r na stanowisku komendanta Kwatery Głównej 2 Dywizji Piechoty Legionów. Wraz z dywizją przechodzi cały szlak bojowy, aż po Modlin. Po kapitulacji Modlina dostaje się do niewoli niemieckiej. Początkowo przebywa w jenieckim obozie przejściowym w Działdowie, następnie zostaje skierowany do oflagu II C w Woldenbergu (Dobiegniew).
Apel jeńców w Oflagu IIc w Woldenbergu
26 stycznia 1945r. obóz zostaje ewakuowany. Konasiewicz wraz z innymi więźniami w grupie „Wschód” – wyrusza z obozu pieszo w głąb Rzeszy. 30 stycznia w miejscowości Deetz – Dziedzice Niemcy pilnujący więźniów wdali się w nierówną walkę z radzieckimi wojskami pancernymi. Jeńcom nakazano schować się w w stodołach i chlewach. Podczas walki – radziecki pocisk czołgowy – eksplodował w stodole pełnej jeńców. Wśród nich był Tadeusz Konasiewicz, który w wyniku wybuchu zginął.
Obraz przedstawiający wyzwolenie żołnierzy z oflagu Woldenberg
przez armię radziecką w Dziedzicach
Został pochowany na miejscowym cmentarzu w zbiorowej mogile.
Mogiła zbiorowa na dziedzickim cmentarzu parafialnym przy ul. Gorzowskiej,
gdzie spoczywa kapitan Tadeusz Konasiewicz
Tadeusz Konasiewicz za swoją służbę Ojczyźnie został odznaczony: Krzyżem Niepodległości, dwukrotnie Krzyżem Walecznych, Srebrnym i Złotym Krzyżem za Zasługi.
Janina Konasiewicz z domu Łagodzka. Żona Tadeusza Konasiewicza. W czasie okupacji działała w strukturach AK Kielce pod pseudonimem „Jaśka”. Do 1942r. prowadziła lokal kontaktowy przy ul. Słowackiego 1 w Kielcach do użytku sztabu wywiadu Okręgu. W późniejszych latach jej mieszkanie stało się oazą dla konwojentów pociągów nadchodzących z terenu Rzeszy. Utrzymywała kontakty z zakładami „Społem” oraz zabezpieczała kwatery dla wywiadowców z terenu.
Janina Konasiewicz
Na podstawie:
Roczniki oficerskie 1924, 1928, 1932;
GO „Piotrków” 1939, M. Bielski, W-wa 1991;
Jednodniówka 4 Pułku Strzelców Podhalańskich w Cieszynie – 1924r
Rocznik oficerski 1939 R. Rybka – K. Stepan. Kraków 2006
Wikipedia
Ewakuacja Oflagu II c Woldenberg – J. Olesik.
Materiały prywatne – Marian Berbesz
http://woldenberczycy.pl/?m=201509
https://kurierhistoryczny.pl/artykul/polscy-oficerowie-w-niemieckiej-niewoli,114
http://www.bohaterowie1939.pl/polegly,konasiewicz,tadeusz,7501.html